ขัตติย- หมายถึง [-ยะ-] น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ป.).
น. การถือตัวว่าเป็นกษัตริย์หรือเชื้อสายกษัตริย์.
น. ภาชนะสําหรับตักหรือใส่นํ้า มีหลายชนิด.
น. ขันเชิงสำหรับใส่ข้าวตักบาตร.
น. ขันชนิดที่มีเชิง.
น. ขันนํ้าที่มีพานรองรับ.
น. ขันที่ทำด้วยโลหะผสมทองแดงกับดีบุก แล้วขัดให้เป็นมัน.
น. ขันขนาดใหญ่ทำด้วยโลหะผสม ได้แก่ สัมฤทธิ์ ทองเหลืองตัวขันเป็นทรงลูกมะนาวตัด ก้นขันมีเชิง ข้างขันทำเป็นรูปหน้าสิงโตปากคาบห่วงซึ่งใช้เป็นหูหิ้วข้างละหู ใช้บรรจุน้ำสำหรับทำน้ำมนต์หรือสำหรับผู้มีบรรดาศักดิ์ใช้อาบ.(รูปภาพ ขันสาคร)